Μόνον ένας «τρελός» θα μπορούσε να τραβήξει έξω από το βαλτονέρι μια πολυτελή άμαξα που έχει βουλιάξει εκεί μέσα τα τελευταία 14 χρόνια. Ο «τρελός» είναι ο Μαρσέλο Μπιέλσα (ο πιο ακριβοπληρωμένος τεχνικός στην ιστορία της ομάδας) και η πολυτελής άμαξα η μυθική Λιντς.
Η απουσία της από την Πρέμιερ Λιγκ, από το 2004, έχει αφήσει τεράστιο κενό, αλλά και παράπονα και αγωνία στους φανατικούς φιλάθλους της στην Αγγλία και όχι μόνο. Εφυγε το 2004. Για τρία χρόνια (μέχρι το 2007) συμμετείχε στην Τσάμπιονσιπ, ακολούθως κατρακύλησε στην L1 για μια τριετία ακόμη (μέχρι το 2010) και από το 2010 μέχρι σήμερα σχοινοβατεί στην Τσάμπιονσιπ. Κατά καιρούς είδε φως στο τούνελ, αλλά εις μάτην. Ομως, φέτος η κατάσταση μοιάζει να είναι διαφορετική.
Ο «τρελός» Αργεντινός μάνατζέρ της τα πάει περίφημα. Τα «παγώνια» άρχισαν πάλι να περηφανεύονται για τις ουσιαστικές επιδόσεις τους, αλλά και να μνημονεύουν το ένδοξο παρελθόν. Ποιο είναι αυτό; Τρία πρωταθλήματα (1969, 1974 και 1992), ένα Κύπελλο (1972), ένα Λιγκ Καπ (1968), δύο Τσάριτι/Κομιούνιτι Σίλντς (1969, 1992) και δύο Εκθέσεων (1968 και 1971) κι από μια φορά φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1975), του Κυπελλούχων (1973) και των Εκθέσεων (1967).
Τεράστιος σύλλογος, με συμπάθεια και λατρεία σε ολόκληρο τον πλανήτη. Πρωτεργάτης στο στήσιμο, στη δόξα, στους τίτλους και στις διακρίσεις υπήρξε ο θρυλικός Αγγλος μάνατζέρ της Ντον Ρέβι, που την είχε οδηγήσει στην κατάκτηση έξι τίτλων κι επίσης στους τελικούς του Κυπελλούχων και του Εκθέσεων. Από το 1974, μέχρι σήμερα, ελάχιστοι της έδωσαν τη χαρά να πάρει ένα σημαντικό τρόπαιο (παράδειγμα ο Χάουαρντ Γουίλκινσον).
Για μια τετραετία (1998-2002) υπό τον Ντέιβιντ Ο’Λίρι παρέμεινε στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά μετά άρχισαν οι δυσκολίες με πληθώρα προπονητών. Φέτος κατάφερε να πετύχει επτά συνεχόμενες νίκες (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2018), το καλύτερο σερί της, με μάνατζερ τον Αργεντινό Μπιέλσα.
Με την αρχή του δευτέρου γύρου στην Τσάμπιονσιπ είναι πρωτοπόρος και δυνατή τόσο εντός όσο και εκτός. Από τον Μάιο του 2017 πρόεδρος του συλλόγου είναι ο 44χρονος Ιταλός επιχειρηματίας Αντρέα Ραντριτσάνι. Ονειρεύεται μια Λιντς στην Πρέμιερ Λιγκ, «γιατί εκεί είναι η θέση της μόνιμα», συνηθίζει να λέει και μια πετυχημένη έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ με την κατάκτηση του βαρύτατου τροπαίου «γιατί η Λιντς δεν είναι απλά μια ομάδα».
Με αυτά τα πιστεύω έφερε τον Μπιέλσα στο «Ελαντ Ρόουντ», «γιατί είναι ο κορυφαίος τεχνικός», υποστηρίζει και μέχρι τώρα απολαμβάνει την επιλογή του και το έργο του Αργεντινού. Ο Μπιέλσα είναι ο δάσκαλος πολλών τρανών προπονητών, όπως ο Ισπανός Πεπ Γκουαρδιόλα και οι Αργεντινοί Μαουρίσιο Ποκετίνο και Ντιέγο Σιμεόνε.
Η κουλτούρα της ομάδας έχει αλλάξει. Το γήπεδο «Ελαντ Ρόουντ» είναι πότε ένα μαυσωλείο και πότε ένα καζάνι ασυναγώνιστου θορύβου και εκφοβισμού, ανάλογα με τις τύχες του συλλόγου. Αυτή τη στιγμή (ο Μπιέλσα) είναι ο πιο πετυχημένος μάνατζερ στην ιστορία του συλλόγου μετά τον Ρέβι.
Η ιστορία με τους αλλοδαπούς προπονητές, για τη Λιντς, άρχισε το 2014, με τον Σλοβένο Ντάρκο Μίλανιτς. Αντεξε μόλις έξι αγώνες (ισάριθμες ήττες) κι απολύθηκε. Το ίδιο αποτυχημένοι παρουσιάστηκαν ο Γερμανός Ούβε Ρέσλερ (2015) και πριν από τον Μπιέλσα ο γνωστός μας Δανός Τόμας Κρίστιανσεν (παλιότερα παίκτης του Πανιωνίου και αργότερα τεχνικός του ΑΠΟΕΛ), αλλά τουλάχιστον αυτός πλησίασε το τέλος της χρονιάς 2017-2018.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
